zondag 9 september 2012

We zijn aangekomen...


Het is nu half 7 op zondag de 9e September. We zitten bij Arlette aan tafel wat te internetten en de blog van zijn eerste bericht te voorzien.
Gisteren rond 09:00 kwam Albert bij mijn huisje aan en hebben we de spulletjes die meegaan klaar gezet. Eerst een kopje koffie gedronken en daarna de puzzel gemaakt om de Citroen Berlingo van zijn lading te voorzien. Gelukkig ging dat redelijk vlot en tegen 10:00 zijn we op weg gegaan. Het reisdoel van de eerste dag is ons stop-over hotel direct na Bern in Zwitserland. De reis ging erg vlot, nauwelijks oponthoud gehad, behalve de nodige rust-stops natuurlijk. Tegen 18:30 kwamen we bij het Hotel aan en waren we aangenaam verast door de omgeving. Het hotel staat bij een winkelcentrum met allerlei eetgelegenheden en uitgangs plekken zoals een groot Pathe bioscoop complex.
Na het inchecken hebben we gegeten bij een thais restaurant en hebben in de bar van het Hotel een koffie en een borreltje genutigd. Rond 23:00 gingen de lichten uit voor de broodnodige nachtrust.
Vanochtend zijn we tegen 08:00 opgestaan en na het opfrissen zaten we om 0900 aan het ontbijt buffet. Daarna uitgescheked en de reis naar Puimichel hervat.
Ook deze dag was het een probleemlooze rit. Het weer werd richting Puimichel wel wat minder. Er ontstonden onweersbuien in de omgeving, maar wij hebben niet meer dan een paar spatters gevoeld.
Om 16:00 reden we Puimichel binnen en kwamen we bij Arlette aan. We hebben onze bagage in de kamers gedumpt en wat opgefrist. Tijdens het ontladen van de bagage werden we van boven toegesproken door Dany Cardoen die natuurlijk weer de nodige opmerkingen had over ons hollanders :-)
Met een half-uurtje gaan we eten en vanavond zal het niet laat worden, er is nog steeds veel bewolking. Morgen gaan we de monteringen opbouwen en kunnen we de Zon en andere hemellichamen op de gevoelige plaat leggen.
Tot later!

De auto met de inhoud buiten opgesteld


Albert overdenkt de dag in het thaise restaurant

Ons voorgerecht

Door de droogte worden de appelgaard gesproeid

Ons favoriete Frans dorpje op een afstand...

Albert en Arlette maken het WIFI gebeuren toegankelijk

Klein eerbetoon aan "betonnen Paul"

Gelukkig kan Alette nog steed lachen

Wat natuurschoon rond het huis

Geen opmerkingen:

Een reactie posten